شرایط آزمایشگاهی  گرده افشانی متقابل زعفران

به همین دلایل زعفران زعفران قائنات گرده افشانی خود عقیم را نشان می دهد.

در گذشته، بذر در مزرعه تنها یک بار گزارش شده است (Piccioli، 1932)، در حالی که در شرایط آزمایشگاهی  گرده افشانی متقابل (لقاح) تخمدان C. sativus با گرده C. cartwrightianus (Grilli Caiola، 1999، 2005) وtomasii ده. (یک گونه خود ناسازگار، اما بارور متقابل) (Chichiricco, 1999) منجر به تولید کپسول و دانه های زنده C. hadriaticus قادر است C. sativus را به عنوان بارور کند خوب (Grilli Caiola et al., 2001).

برعکس، گرده افشانی از سایر گونه های کروکوس با گرده C. sativus نتیجه ای نداشتند در تولید هر بذر (گریلی کایولا، 2005). حتی اگر آنژیوسپرم ها نیز بتوانند جنین های آپومیکتیک تولید کنند، هرگز چنین نبود شناسایی شده در زعفران (Chichiriccò، 1996؛ Grilli Caiola، 2005).

منشا ژنتیکی C. sativus  زعفران پوشال مشخص نیست: ممکن است توسط اتوتریپلوئیدی از یک کروکوس وحشی، احتمالاً با لقاح یک سلول تخمک کاهش نیافته دیپلوئید توسط یک اسپرم هاپلوئید رخ داده باشد.

سلول یا یک سلول تخمک هاپلوئید توسط دو اسپرم هاپلوئید (Chichiricco, 1984; Grilli Caiola، 2004، 2005)، یا توسط allopolyploid از طریق هیبریداسیون C. cartwrightianus و C. hadriaticus (کاستیلو و همکاران، 2005).  اطلاعات مربوط به اجداد زعفران وجود ندارد

یکسان: برایتون (1977) در یک مطالعه کاریولوژیکی پیشنهاد کرد که اجداد احتمالی C. sativus C. cartwrightianus هستند یا C. thomasii. تجزیه و تحلیل اخیر AFLP (قطعه تقویت شده چندشکلی طولی) تایید کرد که کمی صفات کیفی DNA آنها با C. sativus سازگار است

(Zubor و همکاران، 2004). زعفران پوشال مشهد در بین اینها، برخی از نویسندگان C.

Cartwrightianus به عنوان محتمل ترین جد (متیو، 1999;

Brandizzi و Grilli Caiola، 1998; گریلی کایولا و همکاران، 2004).

علاوه بر این، گلدهی در C. cartwrightianus شباهت های نزدیک به C. sativus دارد.

برایتون (1977) تأیید می کند که زعفران دارای صفات بیولوژیکی نسبتاً همگن و پایدار در سراسر جهان است و متفاوت است.

فقط در خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی جزئی مانند برخی از ویژگی های زعفران پوشال قلمدار مورفومتریک (Tammaro, 1990). این مشاهدات تا حدی توسط تحقیقات اخیر تأیید شد.