عناب خشک در اصفهان یا خرمای چینی، مهم ترین گونه، یک خانواده بزرگ جهان وطنی، و یکی از قدیمی ترین درختان میوه کشت شده در جهان است. این رودخانه از میانه و پایین دست رودخانه زرد، “رودخانه مادر” مردم چین سرچشمه می گیرد.
این در حداقل 48 کشور در تمام قاره ها به جز قطب جنوب پراکنده شده است و اهمیت فزاینده ای پیدا می کند، به ویژه در سرزمین های حاشیه ای خشک و نیمه خشک.
بر اساس تجزیه و تحلیل سیستماتیک از ویژگی های منحصر به فرد عناب، ما پیشنهاد می کنیم که آن را به عنوان یک میوه فوق العاده به رسمیت بشناسیم.
ما دستاوردهای تحقیقات تاریخی 3000 سال گذشته را خلاصه کردیم و پیشرفت‌های تحقیقاتی اخیر را از سال 1949 در هفت زمینه، از جمله توالی‌یابی و کاربرد ژنوم، منابع ژرم پلاسم و طبقه‌بندی سیستماتیک، اصلاح نژاد و ژنتیک، نظریه و تکنیک‌های کشت، کنترل آفات، فیزیولوژی و تکنیک‌های پس از برداشت، مرور کردیم.
و تغذیه و فرآوری بر اساس چالش‌های پیش روی صنعت عناب، هشت جنبه تحقیقاتی را مورد بحث قرار می‌دهیم که در آینده بر روی آنها تمرکز می‌شود.
عناب که خرمای چینی یا عناب چینی نیز نامیده می شود، یکی از قدیمی ترین درختان میوه کشت شده در جهان است و از نظر اهمیت اقتصادی، اکولوژیکی و اجتماعی مهم ترین گونه در خانواده بزرگ جهان وطنی است.
تاریخچه استفاده و کشت آن را می توان به عصر نوسنگی، 7000 سال پیش، 1،2،3،4،5 ردیابی کرد. در سراسر چین پراکنده شده است، با سطح زیر کشت 2 میلیون هکتار و تولید سالانه بیش از 8 میلیون تن.
بیش از 90 درصد تولید عناب در شش استان سین کیانگ، هبی، شاندونگ، شانشی، شانشی و هنان متمرکز شده است.
در حال حاضر، یکی از اصلی ترین گونه های میوه کشت شده، مهمترین میوه خشک از نظر تولید، و منبع درآمد اصلی 20 میلیون کشاورز در چین است.
از 2000 سال پیش که عناب به کشورهای همسایه مانند کره و ژاپن معرفی شد، حداقل به 48 کشور جهان گسترش یافته است، کشت تجاری عناب در سطوح مختلف در چین، کره جنوبی، ایران، اسرائیل، ایالات متحده، ایتالیا، استرالیا توسعه یافته است.
