وقتی بزرگ شدم از مربا هویج موسوی متنفر بودم. با داشتن یک شیرینی غول‌پیکر در منطقه‌ای عاشق شکر در جنوب، متوجه شدم طعم پیچیده مارمالاد برایم جذاب نیست.
خیلی تلخ بود؛ تکه های پوست مرکبات خیلی سفت است. “چه کسی این مواد را خورده است؟” من همیشه تعجب می کنم اما بعد بزرگ شدم و همانطور که به روشی که بسیاری از مردم مدیتیشن می‌کنند یا به درمان می‌روند مربا درست می‌کنم، متوجه شدم که کنسروهای میوه‌ای درست می‌کنم که ترش‌تر از آنچه در جوانی دوست داشتم.
وقتی بالاخره هوس کردم مارمالاد بخورم، فکر کردم، “اگر می توانم مربای آلو یا کره سیب را مطابق ذائقه خود تغییر دهم، چرا نمی توانم همین کار را با مارمالاد پرتقال انجام دهم؟”
تمام زمستان سال گذشته را صرف ساخت مارمالاد در انواع و اقسام و با انواع مرکباتی کردم که از بازار کشاورزان خریدم.
در طول راه درس های زیادی درباره تلخی دوست داشتن مارمالاد یاد گرفتم، همچنین ده ها دستور غذا را امتحان کردم، که همه آنها نیاز به یک روش کمی متفاوت برای دست زدن به مرکبات. و من بسیاری از آن را بی جهت پیچیده یافتم.
بنابراین، در تلاشی برای رفع آن، روش خودم را توسعه دادم که کل کار را تقریباً به آسانی هم زدن میوه با شکر برای تهیه یک مربای ساده یا جوشاندن تنبلی چند سیب برای یک کره میوه آسان می کند.
این روشی است که به شما امکان می‌دهد با هر مرکباتی که می‌خواهید مارمالاد درست کنید و در طول زمستان نگه دارید، مانند من، هر زمان که بخواهید با نان تست یا روی بلغور جو دوسر یا در کوکتل میل کنید.
اما ابتدا باید میوه مناسب را انتخاب کنید از نظر تاریخی، و حتی امروزه، بهترین میوه برای این کار، پرتقال سویل است، نوعی پرتقال ترش و تلخ که به‌جای لیمو یا لیموترش در بسیاری از غذاهای کارائیب و آمریکای لاتین به عنوان ماده ترش‌کننده استفاده می‌شود.
ترشی و تلخی قوی آن چیزی است که آن را به گزینه مناسبی برای متعادل کردن مقدار شکر مورد نیاز برای تهیه مارمالاد تبدیل می کند، درست مانند آلو ترش و سیب ترش که به ترتیب بهترین مربا و کره میوه را می سازند.
